ΑΘΛΙΑ Η ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ (ουτε ενα νερακι δεν μας εδωσαν. ΔΕΝ υπηρχε γραμμη στους τερματισμους. Το χρονομετρο ΑΠΟΛΥΤΗ ευθεια, ειχε ανηφορα, λακουβες ξυσμενη ασφαλτο).

Η διαδρομη ηταν ασχημη, μονο 25 κμ (ας εκαναν περισσοτερα μεμικροτερα αγωνιστικο κομματι), χωρις κανενα ομορφο τοπιο.

Η μπλουζες που ελεγαν δε δοθηκαν ποτε.

Φυσικα για καφε η φαι ουτε λογος. Να ειναι καλα οι ποδηλατες απο την Λεσβο που κερασαν αντι των διοργανωτων.



Το κεϊριν δεν ηξεραν τι ειναι. (καναμε 30 μετρα με το μηχανακι με 10 κμ/ω και μετα μας αφησαν να σπρινταρουμε για..... 2,5 κμ (και ειχε και το βαρελι ενδιαμεσα!!!!στα σμεσα της διαδρομης)

ΑΘΛΙΟΙ και καποιοι συμποδηλατες που τους "κουβαλαγαμε" σαν να ηταν παρασιτα εγω και ο Μακ-Χιος.

Μετα απο τα αθλια αυτα θελω να ευχαριστησω τα παιδια απο τη Χιο, καθως και τον "χορηγο" μου. Πραγματικα τους αισθανομαι σαν οικογενεια μου και δεν ειναι τυχαιο που ΟΛΟΙ με φωναζαν Χιωτη (ακομα και οι ιδιοι μπερδευονταν)

Στα... αγωνιστικα:

2ος στο Χρονομετρο των 5κμ (7'.35" και 7'.27" ο πρωτος! Λετε να φταιει που ημουν αξυριστος?)

2ος στο (ο θεος να το κανει Κεϊριν) με μιση ροδα διαφορα (αχ και να ειχε γραμμη να ηξερα που τερματιζουμε....)

3ος στον αγωνα "αντοχης" (25 κμ) θεση που κερδισα στο ανηφορικο σπριντ τερματισμου απο.... παρασιτο.

Ευχαριστο πολυ τον Μακ-Χιο ηταν τιμη μου που καναμε τα 3/4 του αγωνα μαζι, και λιγο πιο προπονημενοι να ημασταν θα ειχαμε καμει θαυματα!