The 1st BLE Permanent

   Η ιδέες υπάρχουν. Το θέμα είναι να τις κάνει κάποιος πράξη. Και με μεγάλη μου χαρά βλέπω την ιδέα του permanent να γίνεται πραγματικότητα από το Ble Cycling Club, το club που ανήκω και που αποφάσισα να μην είμαι στα κοινά ώστε να κάνω περισσότερο ποδήλατο στην τελική!

  Και κάνω και κατάφερα και είμαι ο πρώτος που ποδηλάτησε και τερμάτισε ελληνικό Ble Permanent.

  'Ομως, τι είναι το permanent; Είναι μια διαδρομή που είναι "εκεί" και ο καθένας μπορεί να την κάνει όποτε θέλει. Είναι διαδρομές απλές, άλλες με "ψαγμενιές", κοντίνες, μακρινές, μικρές ή μεγάλες. Έχουν χώμα, άσφαλτο και τσιμέντο και το σίγουρο είναι πως οι σχεδιαστές τις έχουν "πατήσει" με το ποδήλατο και δεν έχουν φτιαχτεί από τον καναπέ. 

  Αφού κάποιος κάνει τη διαδρομή, μπορεί να την πιστοποιήσει με ένα μικρό αντίτιμο, κι αν δεν θέλει, οι δρόμοι είναι ανοιχτοί! Το site το οποίο είναι υπό κατασκευή και σιγουρα θέλει κάποιες πινελιές διορθώσεων θα έχει και κατάταξη. Όποιος θέλει να πάρει μια ιδέα μπορεί να δει και να μάθει λεπτομέρειες εδώ: https://blecyclingclub.gr/

North Attika Beauties

  Η διαδρομή που διάλεξα ήταν μία του Βουκελάτου, και συγκεκριμένα αυτή: https://blecyclingclub.gr/permanent/north-attika-beauties/. 

  Ο λόγος που τη διάλεξα ήταν πως θα μου έδινε αρκετά νέα χιλιόμετρα για το παιχνίδι που παίζω το https://wandrer.earth/. Η διαδρομή μαζί με το πήγαινε-έλα στην εκκίνηση θα έβγαινε γύρω στα 140 χιλιόμετρα. Ό,τι πρεπει για μια όμορφη Κυριακή.

  Ύστερα από διάφορες "χυλόπιτες" ξεκίνησα με τον Vincent έναν Ολλανδό που γνώρισα σε μια ποδηλατική εξόρμηση στη Σαλαμύκονο. Δεν τον πτόησε ο χειμερινός καιρός (η ημέρα μας είχε απο 4 έως 10 oC), ούτε η πιθανότητα βροχής.

morning glory

2024@2024

 

Φωτό για το θεαθήναι: Δεν θα περάσει από αυτή τη γέφυρα το brevet

 

  Το παρακάτω είναι για να απαντηθούν οι περισσότερες απορίες από τηλέφωνα και μηνύματα που λαμβάνω! Για οτιδήποτε συνεχίστε να τηλεφωνείτε να λέμε κι ένα "γεια"!

ΙΣΤΟΡΙΑ

 Ήταν το 2000 όταν οι B.C. Randonneurs (British Columbia, στη Victoria της νήσου Vancouver) διοργάνωσαν το Υ2Κ 2Κ (Year 2000, 2000 kilometers). Νομίζω πως τότε ήταν το μεγαλύτερο brevet που είχε διοργανωθεί. Το Υ2Κ 2Κ ήταν μια πρωτοποριακή διοργάνωση και περισσότερα μπορείτε να δείτε εδώ: https://www.randonneurs.bc.ca/results/00_times/00_2000r.html.

   Φυσικά τότε δεν έκανα ποδήλατο, για την ακρίβεια ένα χρόνο πριν είχα σταματήσει το ποδήλατο. Ψάχνοντας το παρελθόν των brevets έφτασα εκεί, καθώς η συγκεκριμένη ιστοσελίδα έχει πολλά "διαμαντάκια" μέσα.

  Ύστερα υπήρξε το πρώτο 1200άρι που ΔΕΝ έγινε στην Ελλάδα και για αυτό μπορείτε να διαβάσετε εδώ: http://brevetoskylo.blogspot.com/2016/10/1200.html. 

 Ακολούθησε το 2017 ένα 1400 από τη ΛεΠοΤΕ επανδρωμένο, το οποίο ακολούθησαν οι δύο εκδόσεις CoViD-19 το 2021 μη επανδρωμένες, εκ των οποίων η δεύτερη τον Ιούλιο, όπου είναι μαζί με τον Αύγουστο οι μόνοι μήνες που μπορώ να λείψω τόσες μέρες. Tο έβγαλα τελευταίος, με πάρα πολύ ύπνο, με την ευχάριστη παρέα του Αντώνη, του Κώστα και ειδική μνεία στον "συγκάτοικο" Γιάννη ο οποίος με δέχθηκε στα δωμάτιά του, χωρίς να έχουμε προκανονίσει κάτι.

  Για εμένα ακολούθησε ένα 1400άρι το 2022 στη Ρουμανία κι ένα 1200 το 2023 πάλι στη Ρουμανία.

 

 ΙΔΕΑ

  Από αυτά τα τρία μεγάλα σε τρία συναπτά έτη κατέληξα πως τα 1400άρια είναι πιο εύκολα από τα 1200άρια. Απαιτούνται λιγότερα χιλιόμετρα την ημέρα (μικρότερος Μ.Ο) και μένει χρόνος για πιο πολύ ύπνο. Άρα αν αντέχει κάποιος τον πωπόπονο και τα μουδιάσματα, όλες οι υπόλοιπες συνθήκες είναι καλύτερες.

Αθήνα - Θεσσαλονίκη by car...

 Με αφορμή την ταλαιπωρία του φίλου Αποστόλη Γαζή στην ΝΕΟ Αθηνών - Πατρών θυμήθηκα μια μπρεβετάδικη διαδρομή με το αυτοκίνητο.

  Ήταν 30 Δεκεμβρίου του 2014...

  Εγώ δούλευα και έπρεπε να παραδώσω τα επεισόδια του "ΑΡΓΑ" στο Action24 για να φύγουμε. Η Λένα είχε φτιάξει τα πράγματα όμως άργησα να γυρίσω.
  Σπίτι ήμουν στις 22.00 και πήγε δώδεκα μέχρι να ξεκινήσουμε

  Λόγω του χιονιά, πέρα από τις αλυσίδες είχα και άλλα πράγματα. Θυμάμαι πριν πολλά χρόνια που είχαν αποκλειστεί οχήματα στην εθνική και ήθελα να πάρω όλα τα μέτρα ασφαλείας. Έτσι, είχα φουλ βενζίνη και αέριο σε περίπτωση που αποκλειστούμε να έχουμε ζέστη τουλάχιστον... Είχα νερό, τροφή, υπνόσακο, ζεστά ρούχα, gps... Γενικά οτιδήποτε μπορούσα να χρειαστώ σε ένα τόσο δύσκολο ταξίδι... στην εθνική οδό Αθηνών - Θεσσαλονίκης.

Πέφτει η νύχτα στο… brevet

  Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύθηκε στο BLE Blog του MBike.gr. Σας προτείνω να το διαβάσετε στην αρχική του μορφή εδώ. Αν και το έχω γράψει αρκετό καιρό πριν, νομίζω πως δεν παλιώνουν ποτέ αυτές οι σκέψεις.

Πέφτει η νύχτα στο… brevet

• 
  

Παραφράζοντας τη φράση από το διάσημο παιχνίδι, θα μπορούσα να πω πως το παιχνίδι στο brevet ξεκινά εκεί που ξεκινά και το σκοτάδι.

Διαβάζοντας αυτό το άρθρο θα μπορέσετε να ξεπεράσετε την πρώτη σας νύχτα σε brevet, λίγο πιο εύκολα.

Αττική Δυτική Ακτή

  Το τελευταίο μου brevet για το 2016 ήταν το Attica West Coast ή ελληνιστί "Αττική Δυτική Ακτή".

  Η διαδρομή αγκαλιάζει τα παράλια Βόρεια των Μεγάρων, Δυτικά του Ν. Αττικής, μπαίνει στον Ν. Κορινθίας και συνεχίζει παραλιακά προς Ελευσίνα.

  Η βασική ιδέα αυτής της διαδρομής έχει υπάρξει ξανά το 2004 σε μια διαδρομή που έγινε στις 11 Σεπτεμβρίου. Δεν γνωρίζω παραπάνω πληροφορίες για αυτό. Επίσης το 2008 έγινε η διαδρομή Ελευσινα - Βίλλια - Ψάθα - Πίσια - Λουτράκι - Σοφικό (κοντρολ στο Αμόνι μάλλον;;) - Ελευσίνα. Ούτε για αυτή τη διοργάνωση ξέρω περισσότερα πράγματα.

  Το Attica West Coast (AWC), με την παρούσα μορφή του, διοργανώθηκε πρώτη φορά πρόπερσι και μάλλον θα διοργανωθεί ξανά το 2018, καθώς λείπει από το πρόγραμμα του 2017. Οι διαφορές με τον "προκάτοχό" του είναι πολλές. Αντί για την Αγ. Σωτήρα ανεβαίνει από τον "Τιταν" στην Πύλη Δερβενοχωρίων, και τα χιλιόμετρα που λείπουν μπαίνουν με μια βόλτα στον αρχαιολογικό χώρο του Ηραίου.

Καλός ήταν ο καιρός όλη την ημέρα

To "OXI"

  Τους τελευταίους μήνες εργάζομαι στην εκπομπή "Μηχανή του Χρόνου".

  Αυτές τις ημέρες μοντάραμε εκπομπές σχετικά με τη διπλωματική κατάσταση που οδήγησε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο καθώς και με τις πρώτες μέρες του (δικού μας) πολέμου στα Ελληνοαλβανικά σύνορα.

  Το "ΟΧΙ"

  Οι περισσότεροι (και εγώ μέχρι πριν λίγο καιρό) πιστεύουν πως πήγε ο Ιταλός πρέσβυς στον Μεταξά κι έγινε ο παρακάτω διάλογος:

-Άφησε μας να περάσουμε

-ΟΧΙ.

  Ποτέ δεν έγινε έτσι!

Το πρώτο 1200+ στην Ελλάδα

  Είπα να καταγράψω άλλο ένα ιστορικό συμβάν που οδήγησε στο να έχουμε φέτος το πρώτο 1200+ brevet στην Ελλάδα, συγκεκριμένα το Giro Central Greece 1400km, που θα διεξαχθεί στη χώρα μας τον Ιούνιο του 2017.

  Η πρώτη ιδέα για 1200άρι στην Ελλάδα ήταν να γίνει το 2013, ουσιαστικά πάνω στο δρομολόγιο του 6x200 που διοργανώθηκε τον Αύγουστο του 2012. Μάλιστα ένας από τους λόγους, όχι ο μόνος πάντως, που το 5x200 έγινε 6x200 ήταν για να είναι τα χιλιόμετρα κοντά στην επιθυμητή απόσταση.

Ένοπλη Ληστεία (κυριολεκτώ)

  Επειδή σε κάποιους άρεσε η ιστορία του brevet Αττικής, είπα να γράψω ένα συμβάν όπως μου μεταφέρθηκε αυτούσια από αυτούς που τo ζήσανε.

  Γύρος Κορινθιακού. Σάββατο 17/4/2010. Ώρα περίπου 17.00. Ερυθρές.

  Δύο ποδηλάτες έχουν ήδη διανύσει τα 400 χιλιόμετρα, όμως δεν είναι στον τερματισμό. Το brevet έχει μήκος 445 χιλιόμετρα και το σημείο "400 χλμ" είναι στις Ερυθρές.

"Μα καλά, χάνεται και το Μπρεβετόσκυλο;" (To 600άρι της ΠΕΠΑς - Γύρος Στερεάς Ελλάδας 2015)

  Αυτή ήταν μια φράση που άκουσα μερικές μέρες αφού τερμάτισα.  Και ναι, είμαι άνθρωπος κι έχω χαθεί κι εγώ!
  Αλλά ας τα βάλω σε χρονολογική σειρά.
  Το 2015 ο Γιάννης Τζιβιέρης με είχε πείσει με κάποιον άγνωστο τρόπο πως πρέπει κάνουμε και τα τέσσερα 600άρια που είχε το πρόγραμμα! Ο μεγαλύτερος ύφαλος που ξεπρόβαλε από τη θάλασσα των 2400 χιλιομέτρων σε 600άρια ήταν το -παρολίγον σούπερ- 600άρι της ΠΕΠΑ. Αυτή διαδρομή ήταν για το 2015 ο στόχος μου, όχι η Γαλλία με το Paris - Brest - Paris.

  Οπότε μαζί με άλλους θαρραλέους ποδηλάτες βρεθήκαμε στην Ελευσίνα.

Με τον Ιωάννη, Κανελλοπούλου και Πάγκαλου γωνία!