Με αφορμή την ταλαιπωρία του φίλου Αποστόλη Γαζή στην ΝΕΟ Αθηνών - Πατρών θυμήθηκα μια μπρεβετάδικη διαδρομή με το αυτοκίνητο.
Ήταν 30 Δεκεμβρίου του 2014...
Εγώ δούλευα και έπρεπε να παραδώσω τα επεισόδια του "ΑΡΓΑ" στο Action24 για να φύγουμε. Η Λένα είχε φτιάξει τα πράγματα όμως άργησα να γυρίσω.
Σπίτι ήμουν στις 22.00 και πήγε δώδεκα μέχρι να ξεκινήσουμε
Λόγω του χιονιά, πέρα από τις αλυσίδες είχα και άλλα πράγματα. Θυμάμαι πριν πολλά χρόνια που είχαν αποκλειστεί οχήματα στην εθνική και ήθελα να πάρω όλα τα μέτρα ασφαλείας. Έτσι, είχα φουλ βενζίνη και αέριο σε περίπτωση που αποκλειστούμε να έχουμε ζέστη τουλάχιστον... Είχα νερό, τροφή, υπνόσακο, ζεστά ρούχα, gps... Γενικά οτιδήποτε μπορούσα να χρειαστώ σε ένα τόσο δύσκολο ταξίδι... στην εθνική οδό Αθηνών - Θεσσαλονίκης.
Η αναχώρηση, όπως ανέφερα ήταν γύρω στις 00.00... Παραμονή Πρωτοχρονιάς. Δεν ήθελα να χάσουμε άλλη μέρα από της διακοπές μας και προτιμούσα να ταξιδέψω το βράδυ από το να κοιμηθώ λίγες ώρες και να φύγω και νυσταγμένος και να χάσουμε μια μέρα.
Φυσικά θα ήταν ίσως η μόνη φορά από το 2012 που θα ανέβαινα όλο το δρόμο από διόδια... Ειδικά το κομμάτι Λαμία - Λάρισα το κάνω πάντα μέσω Δομοκού. Εδώ όμως, δεν υπήρχε άλλη εναλλακτική!
Ο Καιρός άρχισε να δείχνει τα δόντια του από νωρίς. Στον Άγιο Στέφανο ο δρόμος ήταν στρωμένος αλλά προχωρούσε.
Πληρώσαμε τα διόδια των Αφιδνών και συνεχίσαμε. Παρέα μας είχαμε χιονοθύελλα από την Βαρυμπόμπη μέχρι τα Οινόφυτα
Υπήρχαν πολύ λίγα οχήματα στο δρόμο. Η τρομολαγνεία είχε δουλέψει! Με όποιον μιλούσε η Λένα στο τηλέφωνο έπρεπε να εξηγεί πως είμαστε καλά και έτοιμοι για όλα...
Το πρώτο μεγάλο εμπόδιο ήταν η Μαλακάσα. Η Μαλακάσα είναι το σημείο που είναι το πιο επιρρεπές στη διαδρομή στον χιονιά. Κλείνει αρκετές φορές. Μία από αυτές ήταν Καθαρά Δευτέρα του 2011...
Όμως παρόλες τις συνθηκες καταφέραμε και περάσαμε αυτό το εμπόδιο. Και για καλή μου τύχη στη ευθεία της Θήβας κατάφερα κι έκανα drafting πίσω από μια νταλίκα για αρκετά χιλιόμετρα. Σπάνια, κάποιοι οδηγοί με 4x4 με προσπερνούσαν -μέσα σε αυτούς κι ένας με Octavia που τον ζήλεψα, νομίζω πως είναι πολύ καλό οικογενειακό αυτοκίνητο. Εγώ έμενα σταθερά πίσω από τη νταλίκα.
Κοίταξα λίγο τον παράδρομο. Φυσικά ήταν κλειστός αλλά αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι πως περιπολούσε ένα ερπυστριοφόρο όχημα της Πυροσβεστικής!
Πληρώσαμε τα 3,85 ευρώ στα διόδια της Θήβας και συνεχίσαμε.
Το μεγάλο πάρτι ξεκίνησε εκεί!
Υπήρχε μόνο μια λωρίδα κυκλοφορίας ανοιχτή από τις 2+ΛΕΑ. Η Λένα κατά διαστήματα (μεγάλα) κοιμόταν, κι εγώ χαιρόμουν αυτό το όμορφο αργό ταξίδι. Μετά από το "90" ο δρόμος γίνεται ελαφρά ανηφορικός, όμως η άσφαλτος είναι σαγρέ οπότε οι ρόδες ακολουθούσαν τις εντολές που έδινα στο τιμόνι.
Τα αυτοκίνητα στο δρόμο ήταν σπάνια στο ρεύμα μας. Στο αντίθετο σχεδόν τίποτα...
Οι πολλές στροφές τελειώνουν στον κόμβο Ακραιφνίου. Εκεί είδα αυτό που μου έκανε έκπληξη. Ας μας το περιγράψουν τα sites:
www.nooz.gr Οι ώρες είναι λάθος όμως.
Ολονύχτια ταλαιπωρία στην Αθηνών - ΛαμίαςΟλοκληρώθηκε λίγο πριν το μεσημέρι επιχείρηση απεγκλωβισμού δεκάδων οχημάτων στην Αθηνών- Λαμίας όπου τα ξημερώματα δίπλωσε νταλίκα στο οδόστρωμα, με αποτέλεσμα δεκάδες αυτοκίνητα να ακινητοποιηθούν στο χιόνι για πολλές ώρες, μέσα στο κρύο και χωρίς καμία κυκλοφορία όπως κατήγγειλαν.
Η νταλίκα δίπλωσε κατά τέτοιον τρόπο που είχε αφήσει ένα ρεύμα κυκλοφορίας ανοικτό προς Αθήναμε συνέπεια από τις 10 το βράδυ μέχρι τις 4:30 τα ξημερώματα να εξελίσσεται η κίνηση από ένα ρεύμα κυκλοφορίας.
www.protothema.gr
Ειδικότερα, στο 99ο χλμ στο ρεύμα προς Αθήνα ακινητοποιήθηκαν αυτοκίνητα λόγω της έντονης χιονόπτωσης, αλλά κυρίως λόγω του γεγονότος ότι πολλοί οδηγοί δεν είχαν αντιολισθητικές αλυσίδες και η Τροχαία δεν τους επέτρεπε να συνεχίσουν το ταξίδι τους.
Μάλιστα, αργά τη νύχτα της Τρίτης, γύρω στα μεσάνυχτα, στο ύψος Ακριφνίου στο ρεύμα προς Αθήνα νταλίκα δίπλωσε με αποτέλεσμα πολλοί οδηγοί να μείνουν εγκλωβισμένοι στα οχήματά τους μέχρι και πέντε ώρες. Από τις δύο λωρίδες είχε κλείσει η μία προκαλώντας κυκλοφοριακό κομφούζιο. Σύμφωνα με την Τροχαία η κίνηση πλέον διεξάγεται κανονικά
Αυτό που είδα εγώ ήταν μια νταλίκα κι διπλωμένη να "φιλιέται" με ένα πούλμαν και σειρά από αυτοκίνητα περίπου 5 χιλιόμετρα. Η νταλίκα και το πούλμαν ΔΕΝ είχα αλυσίδες, όπως και τα περισσότερα αυτοκίνητα.
Επειδή δεν περνούσαν αυτοκίνητα από το δρόμο, εκεί πάνω από 30 εκ. χιόνι. Για να ανοίξει λοιπόν θα έπρεπε να έρθει από τη Θήβα, αντίθετα στο ρεύμα γερανός με συνοδεία γκρέιντερ. Γιατί; Μα φυσικά επειδή η ΛΕΑ ήταν κλειστή για να έρθει από το Μαρτίνο.
Τέλος πάντων, από τη μεριά μας όλα πήγαιναν καλά και συνεχίσαμε. Πηγαίναμε πολύ αργά. Προσπαθούσα να έχω σταθερή ταχύτητα, να μην κάνω απότομες κινήσεις στο τιμόνι και γενικά να οδηγώ όσο πιο απαλά γίνεται.
Στον Κόμβο Μαρτίνου υπάρχει μια γέφυρα πάνω από την εθνική οδό. Ένα αυτοκίνητο είχε σταματήσει κάτω από τη γέφυρα, δεν ξέρω γιατί. Δεν μπορούσε να ξεκινήσει ύστερα. Δεν ξέρω αν είχε αλυσίδες. Πάντως οι ρόδες του σπίνιαραν ασταμάτητα και δεν υπήρχε περίπτωση να ξεκινήσει χωρίς υποβοήθηση.
Εγώ συνέχισα την απαλή οδήγηση. Στην κατηφόρα προς την Τραγάνα έβλεπα τα χιόνια της εθνικής να λαμποκοπούν. Στην κατηφόρα είχα πρώτη-δευτέρα για να φρενάρει το αυτοκίνητο, γιατί αν πατούσα φρένο μάλλον θα πήγαινε ευθεία και δεν θα έστριβε. Τελικά φτάσαμε στο επίπεδο της θάλασσας.
Δεν μπορώ να πω πως τα πράγματα ήταν καλύτερα κάτω. Ευτυχώς όμως στον περιφερειακό του Αγ. Κωνσταντίνου - Καμ. Βούρλων έχει τούνελ και μέσα εκεί η οδήγηση ήταν λίγο πιο ξεκούραστη. Μέχρι τη Λαμία είχε χιόνι ο δρόμος αλλά δεν είχε στροφές και ύστερα από 5 ώρες και 30 λεπτά φτάσαμε στην πρωτεύουσα του Νομού Φθιώτιδας. Ναι ΠΕΝΤΕΜΙΣΗ ΩΡΕΣ για 220 χιλιόμετρα!
Ως τη Λαμία η μέγιστη ταχύτητα ήταν 50 χλμ/ω και δεν έβαλα σε κανένα σημείο ταχύτητα πάνω από την τρίτη.
Η διαδρομή με είχε κουράσει. Έπρεπε να προσέχω τα πάντα. Να σκανάρω τη διαδρομή, να έχω το τιμόνι στην ιδανική θέση, να αγγίζω το γκάζι όσο λίγο πρέπει, γενικά, αν και αργή η οδήγηση στο Άτος μου δημιούργησε κόπωση. Σταμάτησα, λοιπόν στη Στυλίδα, για ένα μισάωρο ύπνο, με τη μηχανή και το καλοριφέρ ανοιχτό.
Από τη Στυλίδα και Βόρεια το σκηνικό είναι καλύτερο. Χιονάκι είχε μόνο στις άκρες του δρόμου, αλλά παντού υπήρχε κράμα πάγου και αλατιού. Είχε αρχίσει να ξημερώνει και ήταν η πιο κρύα ώρα. Δεν φαινόταν πού ήταν αλάτι και που πάγος, χρειαζόταν προσοχή.
Από τη Λάρισα και πάνω ο δρόμος προχωρούσε χωρίς μεγάλη δυσκολία...
Το Αθήνα - Θεσσαλονίκη μου πήρα 11 ώρες και 30 λεπτά. Ήταν το πιο αργό μου, το προηγούμενο ήταν μια φορά που ανέβαινα σε τριήμερο το 2008 και είχα κάνει 8 ώρες.
Το πιο γρήγορο by the way είναι 5 ώρες με διόδια, 6.15 με τρία διόδια, 7.00 με ένα διόδιο
 |
Ήταν 30 Δεκεμβρίου του 2014...
Εγώ δούλευα και έπρεπε να παραδώσω τα επεισόδια του "ΑΡΓΑ" στο Action24 για να φύγουμε. Η Λένα είχε φτιάξει τα πράγματα όμως άργησα να γυρίσω.
Σπίτι ήμουν στις 22.00 και πήγε δώδεκα μέχρι να ξεκινήσουμε
Λόγω του χιονιά, πέρα από τις αλυσίδες είχα και άλλα πράγματα. Θυμάμαι πριν πολλά χρόνια που είχαν αποκλειστεί οχήματα στην εθνική και ήθελα να πάρω όλα τα μέτρα ασφαλείας. Έτσι, είχα φουλ βενζίνη και αέριο σε περίπτωση που αποκλειστούμε να έχουμε ζέστη τουλάχιστον... Είχα νερό, τροφή, υπνόσακο, ζεστά ρούχα, gps... Γενικά οτιδήποτε μπορούσα να χρειαστώ σε ένα τόσο δύσκολο ταξίδι... στην εθνική οδό Αθηνών - Θεσσαλονίκης.
Η αναχώρηση, όπως ανέφερα ήταν γύρω στις 00.00... Παραμονή Πρωτοχρονιάς. Δεν ήθελα να χάσουμε άλλη μέρα από της διακοπές μας και προτιμούσα να ταξιδέψω το βράδυ από το να κοιμηθώ λίγες ώρες και να φύγω και νυσταγμένος και να χάσουμε μια μέρα.
Φυσικά θα ήταν ίσως η μόνη φορά από το 2012 που θα ανέβαινα όλο το δρόμο από διόδια... Ειδικά το κομμάτι Λαμία - Λάρισα το κάνω πάντα μέσω Δομοκού. Εδώ όμως, δεν υπήρχε άλλη εναλλακτική!
Ο Καιρός άρχισε να δείχνει τα δόντια του από νωρίς. Στον Άγιο Στέφανο ο δρόμος ήταν στρωμένος αλλά προχωρούσε.
Πληρώσαμε τα διόδια των Αφιδνών και συνεχίσαμε. Παρέα μας είχαμε χιονοθύελλα από την Βαρυμπόμπη μέχρι τα Οινόφυτα
Υπήρχαν πολύ λίγα οχήματα στο δρόμο. Η τρομολαγνεία είχε δουλέψει! Με όποιον μιλούσε η Λένα στο τηλέφωνο έπρεπε να εξηγεί πως είμαστε καλά και έτοιμοι για όλα...
Το πρώτο μεγάλο εμπόδιο ήταν η Μαλακάσα. Η Μαλακάσα είναι το σημείο που είναι το πιο επιρρεπές στη διαδρομή στον χιονιά. Κλείνει αρκετές φορές. Μία από αυτές ήταν Καθαρά Δευτέρα του 2011...
Όμως παρόλες τις συνθηκες καταφέραμε και περάσαμε αυτό το εμπόδιο. Και για καλή μου τύχη στη ευθεία της Θήβας κατάφερα κι έκανα drafting πίσω από μια νταλίκα για αρκετά χιλιόμετρα. Σπάνια, κάποιοι οδηγοί με 4x4 με προσπερνούσαν -μέσα σε αυτούς κι ένας με Octavia που τον ζήλεψα, νομίζω πως είναι πολύ καλό οικογενειακό αυτοκίνητο. Εγώ έμενα σταθερά πίσω από τη νταλίκα.
Κοίταξα λίγο τον παράδρομο. Φυσικά ήταν κλειστός αλλά αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι πως περιπολούσε ένα ερπυστριοφόρο όχημα της Πυροσβεστικής!
Πληρώσαμε τα 3,85 ευρώ στα διόδια της Θήβας και συνεχίσαμε.
Το μεγάλο πάρτι ξεκίνησε εκεί!
Υπήρχε μόνο μια λωρίδα κυκλοφορίας ανοιχτή από τις 2+ΛΕΑ. Η Λένα κατά διαστήματα (μεγάλα) κοιμόταν, κι εγώ χαιρόμουν αυτό το όμορφο αργό ταξίδι. Μετά από το "90" ο δρόμος γίνεται ελαφρά ανηφορικός, όμως η άσφαλτος είναι σαγρέ οπότε οι ρόδες ακολουθούσαν τις εντολές που έδινα στο τιμόνι.
Τα αυτοκίνητα στο δρόμο ήταν σπάνια στο ρεύμα μας. Στο αντίθετο σχεδόν τίποτα...
Οι πολλές στροφές τελειώνουν στον κόμβο Ακραιφνίου. Εκεί είδα αυτό που μου έκανε έκπληξη. Ας μας το περιγράψουν τα sites:
www.nooz.gr Οι ώρες είναι λάθος όμως.
Ολονύχτια ταλαιπωρία στην Αθηνών - ΛαμίαςΟλοκληρώθηκε λίγο πριν το μεσημέρι επιχείρηση απεγκλωβισμού δεκάδων οχημάτων στην Αθηνών- Λαμίας όπου τα ξημερώματα δίπλωσε νταλίκα στο οδόστρωμα, με αποτέλεσμα δεκάδες αυτοκίνητα να ακινητοποιηθούν στο χιόνι για πολλές ώρες, μέσα στο κρύο και χωρίς καμία κυκλοφορία όπως κατήγγειλαν.
Η νταλίκα δίπλωσε κατά τέτοιον τρόπο που είχε αφήσει ένα ρεύμα κυκλοφορίας ανοικτό προς Αθήναμε συνέπεια από τις 10 το βράδυ μέχρι τις 4:30 τα ξημερώματα να εξελίσσεται η κίνηση από ένα ρεύμα κυκλοφορίας.
Λίγο πριν τις πέντε τα ξημερώματα ένα λεωφορείο που κινούνταν προς Αθήνα ακριβώς σε εκείνο το σημείο ντεραπάρισε με συνέπεια να κλείσει κάθετα το ένα ρεύμα του εθνικού δικτύου προς την Αθήνα.
www.protothema.gr
Με δυσκολίες η κίνηση και στην Αθηνών-Λαμίας
Προβλήματα σημειώθηκαν, όμως, αργά τη νύχτα και στην Εθνική Οδό Αθηνών - Λαμίας.Ειδικότερα, στο 99ο χλμ στο ρεύμα προς Αθήνα ακινητοποιήθηκαν αυτοκίνητα λόγω της έντονης χιονόπτωσης, αλλά κυρίως λόγω του γεγονότος ότι πολλοί οδηγοί δεν είχαν αντιολισθητικές αλυσίδες και η Τροχαία δεν τους επέτρεπε να συνεχίσουν το ταξίδι τους.
Μάλιστα, αργά τη νύχτα της Τρίτης, γύρω στα μεσάνυχτα, στο ύψος Ακριφνίου στο ρεύμα προς Αθήνα νταλίκα δίπλωσε με αποτέλεσμα πολλοί οδηγοί να μείνουν εγκλωβισμένοι στα οχήματά τους μέχρι και πέντε ώρες. Από τις δύο λωρίδες είχε κλείσει η μία προκαλώντας κυκλοφοριακό κομφούζιο. Σύμφωνα με την Τροχαία η κίνηση πλέον διεξάγεται κανονικά
Αυτό που είδα εγώ ήταν μια νταλίκα κι διπλωμένη να "φιλιέται" με ένα πούλμαν και σειρά από αυτοκίνητα περίπου 5 χιλιόμετρα. Η νταλίκα και το πούλμαν ΔΕΝ είχα αλυσίδες, όπως και τα περισσότερα αυτοκίνητα.
Επειδή δεν περνούσαν αυτοκίνητα από το δρόμο, εκεί πάνω από 30 εκ. χιόνι. Για να ανοίξει λοιπόν θα έπρεπε να έρθει από τη Θήβα, αντίθετα στο ρεύμα γερανός με συνοδεία γκρέιντερ. Γιατί; Μα φυσικά επειδή η ΛΕΑ ήταν κλειστή για να έρθει από το Μαρτίνο.
Τέλος πάντων, από τη μεριά μας όλα πήγαιναν καλά και συνεχίσαμε. Πηγαίναμε πολύ αργά. Προσπαθούσα να έχω σταθερή ταχύτητα, να μην κάνω απότομες κινήσεις στο τιμόνι και γενικά να οδηγώ όσο πιο απαλά γίνεται.
 |
| Μαλεσίνα περίπου... |
Στον Κόμβο Μαρτίνου υπάρχει μια γέφυρα πάνω από την εθνική οδό. Ένα αυτοκίνητο είχε σταματήσει κάτω από τη γέφυρα, δεν ξέρω γιατί. Δεν μπορούσε να ξεκινήσει ύστερα. Δεν ξέρω αν είχε αλυσίδες. Πάντως οι ρόδες του σπίνιαραν ασταμάτητα και δεν υπήρχε περίπτωση να ξεκινήσει χωρίς υποβοήθηση.
Εγώ συνέχισα την απαλή οδήγηση. Στην κατηφόρα προς την Τραγάνα έβλεπα τα χιόνια της εθνικής να λαμποκοπούν. Στην κατηφόρα είχα πρώτη-δευτέρα για να φρενάρει το αυτοκίνητο, γιατί αν πατούσα φρένο μάλλον θα πήγαινε ευθεία και δεν θα έστριβε. Τελικά φτάσαμε στο επίπεδο της θάλασσας.
Δεν μπορώ να πω πως τα πράγματα ήταν καλύτερα κάτω. Ευτυχώς όμως στον περιφερειακό του Αγ. Κωνσταντίνου - Καμ. Βούρλων έχει τούνελ και μέσα εκεί η οδήγηση ήταν λίγο πιο ξεκούραστη. Μέχρι τη Λαμία είχε χιόνι ο δρόμος αλλά δεν είχε στροφές και ύστερα από 5 ώρες και 30 λεπτά φτάσαμε στην πρωτεύουσα του Νομού Φθιώτιδας. Ναι ΠΕΝΤΕΜΙΣΗ ΩΡΕΣ για 220 χιλιόμετρα!
Ως τη Λαμία η μέγιστη ταχύτητα ήταν 50 χλμ/ω και δεν έβαλα σε κανένα σημείο ταχύτητα πάνω από την τρίτη.
Η διαδρομή με είχε κουράσει. Έπρεπε να προσέχω τα πάντα. Να σκανάρω τη διαδρομή, να έχω το τιμόνι στην ιδανική θέση, να αγγίζω το γκάζι όσο λίγο πρέπει, γενικά, αν και αργή η οδήγηση στο Άτος μου δημιούργησε κόπωση. Σταμάτησα, λοιπόν στη Στυλίδα, για ένα μισάωρο ύπνο, με τη μηχανή και το καλοριφέρ ανοιχτό.
Από τη Στυλίδα και Βόρεια το σκηνικό είναι καλύτερο. Χιονάκι είχε μόνο στις άκρες του δρόμου, αλλά παντού υπήρχε κράμα πάγου και αλατιού. Είχε αρχίσει να ξημερώνει και ήταν η πιο κρύα ώρα. Δεν φαινόταν πού ήταν αλάτι και που πάγος, χρειαζόταν προσοχή.
Από τη Λάρισα και πάνω ο δρόμος προχωρούσε χωρίς μεγάλη δυσκολία...
Το Αθήνα - Θεσσαλονίκη μου πήρα 11 ώρες και 30 λεπτά. Ήταν το πιο αργό μου, το προηγούμενο ήταν μια φορά που ανέβαινα σε τριήμερο το 2008 και είχα κάνει 8 ώρες.
Το πιο γρήγορο by the way είναι 5 ώρες με διόδια, 6.15 με τρία διόδια, 7.00 με ένα διόδιο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου